Een liefdevol en veilig thuis bij gezinshuis Lemama

"Nee, toch niet iedereen staat erop", vertelt Mieke. Er is 7 weken geleden een nieuw jongetje bij hen komen wonen. Hij staat niet op de foto, maar hij hoort er al wel helemaal bij. Dat merk je aan de manier waarop Mieke over hem praat.

Start pleegzorg

Mieke en Robert weten al jong dat ze hun huis open willen stellen voor kinderen en jongeren. Al tijdens hun verkeringstijd spreken ze erover om samen pleegzorg te gaan doen. Nadat ze drie biologische kinderen kregen, startten ze daarmee. Hun eerste pleegkind was een meisje van 13 jaar die voor crisisopvang bij hen in huis kwam wonen, ze bleef tot ze bijna 19 jaar was. 

Van pleegzorg naar gezinshuis

Het stel had jarenlang twee pleegkinderen in huis. Op den duur begon het gebrek aan regie te wringen. Ze waren altijd afhankelijk van pleegzorgwerkers, waardoor beslissingen over de zorg voor de kinderen vaak langer duurden. Ze onderzochten hoe ze pleegzorg op een andere manier konden voortzetten en kwamen in aanraking met het fenomeen gezinshuizen.

Mieke en Robert raakten enthousiast. Ze behaalden de benodigde diploma’s en nadat ze de screening doorkwamen, kregen ze groen licht om te starten. Het gezin verhuisde naar hun huidige woning en in een paar maanden tijd bouwden ze het gezinshuis op naar de zorg voor vier kinderen.

Samenwerking en ondersteuning

Bij hun overstap van pleegzorg naar gezinshuis is het stel met Profila Zorggroep gaan samenwerken. Mieke: 'Profila is een wat kleinere organisatie op het gebied van gezinshuizen en dat vind ik heel mooi. Je bent geen nummer. We hebben echt goed overleg en mogen vanuit de gezinshuisraad heel actief meedenken over wat gezinshuizen nodig hebben.

Dat gaat over hoeveel zorg er nodig is voor de kinderen, maar ook wat wij als gezinshuisouders nodig hebben van Profila. We hebben bewust voor Profila gekozen vanwege haar christelijke identiteit. Ik denk dat dát de grote meerwaarde is van Profila.  Wij hebben een God die erboven staat en die ons draagt. Hoe mooi is dat!'

'Ik vraag Jezus of ik rustig kan slapen'

Wat zijn momenten die Mieke bijblijven? Mieke: 'Er zijn er zoveel. Vaak zijn we vooral gericht op grote stappen van kinderen. Terwijl de kleine stapjes soms al heel mooi zijn.

Het jongetje dat hier nu 7 weken woont, komt uit een heel ander nest en is niet met het geloof opgegroeid. Twee weken terug zat hij met gevouwen handen op de rand van zijn bed. Ik kwam zijn kamer binnen en vroeg hem wat hij aan het doen was. Hij zei: 'Ik ben alvast Jezus aan het vragen of ik rustig kan slapen en dat ik dan niet meer een enge droom hoef te krijgen. Ik denk wel dat het gaat helpen.'

'Dan denk ik: "Hoe is dit gekomen?" Het is echt niet zo dat ik heel de dag alleen maar over God praat. Maar ik vertel wel dat we een goede Herder in de hemel hebben, die echt de betrouwbaarste is van alle vaders en moeders hier op aarde. Dat is in ieder geval wat je een kind kunt meegeven.'

God heeft ons deze roeping gegeven

Mieke denkt even na en vertelt verder. 'Soms loop je tegen een muur op en is het keihard ploeteren. Dan denk ik wel eens: Waar doen we het nou eigenlijk voor? En dan moet ik toch weer terug naar de basis, want God heeft ons echt deze roeping gegeven. Dus dan zet je je schouders er weer onder. Hij heeft altijd voorzien dus Hij zal nu ook weer voorzien. Iedere avond brengen we de kinderen hoofd voor hoofd bij de Heere en uiteindelijk geeft dat rust!'

Profila Zorggroep werkt samen met meerdere gezinshuizen. Gezinshuis Lemama van Robert en Mieke is daar één van. Naast hun gezinshuis hebben ze ook een fasehuis geopend, waar  jonge vrouwen begeleid zelfstandig kunnen wonen.